“2012” veya “Armageddon” filmlerini izlediyseniz veya “On the Beach” i okuduysanız, bildiğimiz şekliyle Dünyanın sonu olabilecek bazı tehditleri biliyorsunuzdur. Güneş bizi yok edebilir. Bir meteor çarpabilir. Kendimizi varoluştan çıkarabiliriz. Bunlar sadece birkaç iyi bilinen yok olma olaylarıdır. Sizler için hazırlamış olduğumuz 7 olası felaketler sırasıyla şunlardır;
Bildiğimiz haliyle hayat Güneş olmadan olmazdı, ama dürüst olalım. Dünyanın sonu olabilecek Güneş bunu Dünya gezegenine çıkardı. Bu listedeki diğer felaketlerin hiçbiri gerçekleşmese bile, Güneş bizi sonlandıracak. Güneş gibi yıldızlar hidrojeni helyuma dönüştürdükçe zamanla daha parlak yanarlar. Bir milyar yıl sonra, yaklaşık yüzde 10 daha parlak olacak. Bu önemli görünmese de daha fazla suyun buharlaşmasına neden olacaktır. Su bir sera gazıdır, bu nedenle atmosferdeki ısıyı hapsederek daha fazla buharlaşmaya neden olur. Güneş ışığı, suyu hidrojene ve oksijene böler, böylece uzaya sızabilir. Herhangi bir hayat hayatta kalırsa, Güneş kırmızı devine girdiğinde ateşli bir kaderle karşılaşacaktır. Mars’ın yörüngesine doğru genişliyor. Güneş’in içinde herhangi bir hayatın hayatta kalması pek olası değil.
Dünyanın sonu olabilecek, yaşamla aşk-nefret ilişkisi olan dev bir mıknatıstır. Manyetik alan bizi Güneş’in bize fırlattığı en kötü şeyden korur. Kuzey ve güney manyetik kutuplarının konumları sık sık değişir. Ters dönüşlerin ne sıklıkla meydana geldiği ve manyetik alanın yerleşmesinin ne kadar sürdüğü oldukça değişkendir. Bilim adamları, kutuplar ters döndüğünde ne olacağından tam olarak emin değiller. Belki hiçbir şey. Ya da belki zayıflamış manyetik alan, Dünya’yı güneş rüzgârına maruz bırakarak Güneş’in oksijenimizin çoğunu çalmasına izin verir. Biliyorsun, insanların soluduğu gaz. Bilim adamları, manyetik alan tersine çevirmelerinin her zaman yok olma seviyesi olayları olmadığını söylüyor.
Dünyanın sonu olabilecek bir asteroit veya meteorun etkisinin yalnızca tek bir kitlesel yok oluşla, Kretase-Paleojen neslinin tükenmesiyle bağlantılı olduğunu öğrenmek sizi şaşırtabilir. Diğer etkiler, neslinin tükenmesine katkıda bulunan faktörler oldu, ancak birincil neden değil.
İyi haber şu ki, NASA, çapı 1 kilometreden büyük olan kuyruklu yıldızların ve asteroitlerin yaklaşık yüzde 95’inin tespit edildiğini iddia ediyor. Diğer iyi haber ise, bilim insanlarının bir nesnenin tüm yaşamı yok etmesi için yaklaşık 100 kilometre (60 mil) olması gerektiğini tahmin etmeleridir. Kötü haber şu ki, orada bir yüzde 5 daha var ve mevcut teknolojimizle önemli bir tehdit konusunda yapabileceğimiz pek bir şey yok
Açıktır ki, bir meteor çarpması nedeniyle sıfır yerindeki canlılar ölecektir. Çok daha fazlası şok dalgası, depremler, tsunamiler ve ateş fırtınalarından ölecek. Atmosfere atılan enkaz iklimi değiştirerek kitlesel yok oluşlara yol açacağından, ilk etkiden sağ kurtulanlar yiyecek bulmakta zorlanır. Bunun için sıfır noktasında olman muhtemelen daha iyi.
Dünyanın sonu olabilecek dediğimiz mermerin mavi kısmının, derinliklerindeki tüm köpekbalıklarından daha ölümcül olduğunu anlayana kadar, sahilde bir gün pastoral görünebilir. Metan klatratlar (su ve metandan oluşan moleküller) bazen kıta sahanlıklarından koparak klatrat tabancası adı verilen bir metan püskürmesi üretir. “Tabanca”, büyük miktarda sera gazı metanını atmosfere fırlatır. Bu tür olaylar, Permiyen sonu yok oluşu ve Paleosen-Eosen Termal Maksimumuyla bağlantılıdır.
Deniz seviyesinin uzun süre yükselmesi veya düşmesi de yok oluşlara yol açar. Kıta sahanlığının açığa çıkması sayısız deniz türünü öldürdüğünden, düşen deniz seviyeleri daha sinsidir. Bu da karasal ekosistemi alt üst eder. Denizdeki kimyasal dengesizlikler de yok olma olaylarına neden oluyor. Okyanusun orta veya üst katmanları anoksik hale geldiğinde, zincirleme bir ölüm reaksiyonu meydana gelir. Ordovisiyen-Silüriyen, geç Devoniyen, Permiyen-Triyas ve Triyas-Jura yok oluşlarının tümü anoksik olayları içeriyordu. Bazen temel eser elementlerin (örneğin selenyum ) seviyeleri düşer ve kitlesel yok oluşlara yol açar. Bazen termal havalandırmalardaki sülfat azaltıcı bakteriler kontrolden çıkar ve ozon tabakasını zayıflatan fazla miktarda hidrojen sülfit açığa çıkararak yaşamı öldürücü UV’ye maruz bırakır. Okyanus ayrıca, yüksek tuzluluk oranına sahip yüzey suyunun derinliklere kadar battığı periyodik bir devrilme yaşar. Anoksik derin su yüzeydeki organizmaları öldürerek yükselir. Geç Devoniyen ve Permiyen-Triyas yok oluşları, okyanus devrilmesiyle ilişkilendirilir.
Deniz seviyesinin düşmesi 12 nesli tükenme olayıyla ilişkilendirilirken, yalnızca yedi tanesi önemli bir tür kaybını içeriyordu. Son Permiyen, Triyas Sonu ve Kretase Sonu yok oluşları, taşkın bazalt olayları adı verilen volkanik patlamalarla ilişkilidir.
Volkanlar, fotosentezi engelleyerek besin zincirlerini çökerten, karayı ve denizi asit yağmuru ile zehirleyen ve küresel ısınmaya neden olan toz, kükürt oksitler ve karbondioksit salgılayarak öldürürler. Yellowstone’da bir sonraki tatilinizde, durup yanardağ patladığında ortaya çıkan sonuçları düşünmek için bir dakikanızı ayırın. En azından Hawaii’deki yanardağlar gezegen katili değil.
Sonunda, kitlesel yok oluşların nihai nedeni, genellikle diğer olaylardan birinin neden olduğu küresel ısınma veya küresel soğumadır. Küresel soğuma ve buzullaşmanın Ordovisyen Sonu, Permiyen-Triyas ve Geç Devoniyen yok oluşlarına katkıda bulunduğuna inanılıyor. Sıcaklık düşüşü bazı türleri öldürürken, su buza dönüştüğü için deniz seviyesi düşer.
Küresel ısınma çok daha etkili bir katildir. Ancak, bir güneş fırtınasının veya kırmızı devin aşırı ısınması gerekli değildir. Sürekli ısınma, Paleosen-Eosen Termal Maksimum, Trias-Jura neslinin tükenmesi ve Permiyen-Triyas yok oluşu ile ilişkilidir. Çoğunlukla sorun, yüksek sıcaklıkların suyu serbest bırakma, denkleme sera etkisini ekleyip okyanusta anoksik olaylara neden olması gibi görünüyor. Dünya’da bu olaylar her zaman zaman içinde dengelendi, ancak bazı bilim adamları Dünya’nın Venüs’ün yoluna gitme potansiyeli olduğuna inanıyor. Böyle bir senaryoda, küresel ısınma tüm gezegeni kısırlaştırır.
Meteorun çarpmasının ya da yanardağın patlamasının çok uzun sürdüğüne karar verirsek, insanlığın elinde pek çok seçenek var. Küresel bir nükleer savaş, faaliyetlerimizin neden olduğu iklim değişikliği veya ekosistemin çökmesine neden olacak.
Nesli tükenme olaylarıyla ilgili şey, aşamalı olma eğiliminde olmalarıdır, genellikle bir olayın bir veya daha fazla türü vurguladığı ve daha fazlasını yok eden başka bir olaya yol açan bir domino etkisine yol açar. Bu nedenle, herhangi bir ölüm silsilesi tipik olarak bu listedeki birden fazla katili içerir.
Daha fazla bilimlenmek için https://listelendin.com/kategori/bilimlendin/
Dünyanın sonu olabilecek 7 OLAY yazısı ilk önce Resimlink üzerinde ortaya çıktı.
Mozilla, geliştiricilerin daha fazla denetim hakkına sahip olacakları yeni tarayıcı Firefox 65'i duyurdu. Üçüncü parti eklentilerin ve uzantıların kontrolü gibi birçok yetkiye sahip...
Diyanet, yayınladığı aylık dergide, internet üzerinden izinsiz film, müzik, kitap gibi dijital ürünler indiren kişilerin “hak gasp ettiğini” söyledi. ...
Tek başınıza kaldığınızda oynayarak cesaretinizi ölçebileceğiniz 5 korku oyunu. ...